Ο αποτυχημένος κ.Ivkovic

Συχνά πυκνά μέσα από αυτό το blog είτε στις συζητήσεις μου με την παρέα μου, έχω αναφερθεί υποτιμητικά για τον coach Ivkovic. Ο αντιδραστικός μου χαρακτήρας δε δέχτηκε ότι ήρθε μετά Βαΐων και κλάδων και επίσης δεν άντεχα την αβάντα από ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους της πιάτσας. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα είμαι στο αντίπαλο στρατόπεδο και βάλω κατ' αυτών...

Να ξεκαθαρίσω ότι ο κ. Ivkovic είναι ένας πολύ καλός προπονητής με ένα διόλου ευκαταφρόνητο παλμαρέ. Όχι όμως και τεράστιο και μη συγκρίσιμο. Οι ενστάσεις μου ήταν η προχωρημένη ηλικία του και φυσικά ότι έχει πάρει μόνο ένα τίτλο Ευρωλίγκας. Στον χθεσινό αγώνα, έκανε τη μεγαλύτερη κουταμάρα που μπορεί να κάνει ένας προπονητής. Κάθισε και φώναζε στους διαιτητές για μια φάση τουλάχιστον για 5 λεπτά. Δε θα πω αν είχε δίκιο ή άδικο. Όλη του αυτή η αντίδραση μόνο κακό έκανε στην ομάδα. Και να εξηγήσω γιατί. Το σκορ εκείνη τη στιγμή ήταν 21-14 και υπήρχαν ακόμα 4'' για να λήξη η πρώτη περίοδος. Με την τεχνική ποινή που δίκαια πήρε ο κ. Ivkovic έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να ρίξει δύο βολές και να κάνει επαναφορά της μπάλας από το κέντρο και όχι από την τελική γραμμή. Τελικά ο Διαμαντίδης έβαλε μόνο μία βολή και το τρίποντο που επιχείρησε ο Παναθηναϊκός δεν είχε ευτυχή κατάληξη.

Όμως ήταν το σημείο που άλλαξε ο πους της ιστορίας του χθεσινού πρώτου τελικού. Ο Παναθηναϊκός μπήκε με τσαγανό στη δεύτερη περίοδο και το μυαλό του κ. Ivkovic ήταν ακόμα στην τελευταία φάση της προηγούμενης περιόδου. Έβλεπε να κάνει πάρτι ο Maric στην ερυθρόλευκη ρακέτα και δεν έκανε καμία κίνηση από τον πάγκο. Η πρώτη του αλλαγή ήταν αφού είχαν περάσει 5 λεπτά στην περίοδο και ενώ η πεντάδα του Ολυμπιακού πάσχιζε να βρει ένα ελεύθερο σουτ ή μια καλή επιθετική προσπάθεια. Σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός με ένα επιμέρους σκορ 2-9 έκανε το σκορ 23-23. Το κακό κοουτσάρισμα συνεχίστηκε σε αυτή την περίοδο και πραγματοποιήθηκε μόνο άλλη μία αλλαγή και έτσι φτάσαμε στο αστρονομικό ποσό των δύο αλλαγών σε ένα δεκάλεπτο.

Από την άλλη, έβλεπα έναν Obradovic ήρεμο, να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος του μπροστά από τον πάγκο του και ούτε να διαμαρτύρεται στους διαιτητές ούτε στους παίχτες του. Μόνο κάποιες φορές γύρναγε στον πάγκο και έλεγε σε ήρεμο ύφος κάποιες εντολές στους παίχτες του και κάπου-κάπου πετάγονταν από την καρέκλα του ο Ιτούδης και φώναζε στους παίχτες που βρίσκονταν στο παρκέ. Με λίγα λόγια ο coach Obradovic έδειχνε στους παίχτες του πόσο πολύ τους πιστεύει και ότι μπορούν να κάνουν το διπλό, αρκεί να έχουν καθαρό μυαλό και να αποβάλλουν το άγχος τους.

Από την άλλη, ο Duda μάλλον φόρτωνε με άγχος την ομάδα, αφού κατάφερε να μεταφέρει τον δικό του εκνευρισμό με τους διαιτητές σε αυτούς. Αλλαγές δεν γίνονταν, ώστε να βρεθεί ένα σχήμα που να μπορεί να σκοράρει, εκτός από το να παίζει καλή άμυνα. Ο Μπουρούσης και ο Teodosic ξεχάστηκαν στη δεύτερη περίοδο στον πάγκο και ενώ ήταν πάρα πολλοί καλοί στην πρώτη. Έτσι βγήκαν εκτός αγώνα και δεν ξαναβοήθησαν την ομάδα τους.

Γενικά δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με την πορεία του Ολυμπιακού φέτος. Μιας ομάδας που να μην ξεχνάμε χτίστηκε με τα θέλω και τα πιστεύω του κ. Ivkovic. Μιας μάλλον μέτριας ομάδας (σαν σύνολο, γιατί από μονάδες δεν είναι και άσχημες), που έκανε κάποιες καλές εμφανίσεις. Αλλά για κάθε καλή εμφάνιση, έπονταν 5 άσχημες. Μιας ομάδας που χτίστηκε από τον "Σοφό" για να νικήσει τον Παναθηναϊκό και όχι να πάει για την Ευρωλίγκα. Μιας ομάδας που κουτσά στραβά έφτασε στους 8 της Ευρωλίγκας με αβαντάζ έδρας και κατάφερε (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να αποκλειστεί από μία κατώτερη ομάδα.

Και τέλος να καταφέρει να κατακτήσει το Κύπελο Ελλάδος απέναντι σε έναν κουρασμένο και μάλλον ακόμα μεθυσμένο από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας Παναθηναϊκό. Και όταν ήρθαν τα δύσκολα, έδειξε τις αδυναμίες του και απεδείχθη ότι ο μαθητής έχει ξεπεράσει προ πολλού τον δάσκαλο του.

Κλείνοντας, θα πω ευθέως ότι για μένα ο "δάσκαλος" Ivkovic είναι αποτυχημένος και μόνο με την κατάκτηση του τίτλου θα με αποστομώσει. Προς το παρόν, έχει κάνει λιγότερα πράγματα από τον "λίγο" Γιαννάκη, που μην ξεχνάμε ότι του φορτώσανε παίχτες οι αφοί Αγγελόπουλοι. Και δεν του δώσανε τα κληδιά του μπασκετικού τμήματος, όπως κάνανε στον "Σοφό"...


Υ.Γ. Δε θέλω να ακούσω ότι το ρόστερ πέρσι ήταν πιο πλούσιο από φέτος. Το μπάτζετ πάνω-κάτω ήταν το ίδιο. Η φυγή του Kleiza και Childress για το NBA πρέπει να έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τον κ. Ivkovic, αφού ποτέ στην καριέρα του δεν είχε βεντέτες στην ομάδα του. Τις απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν από τον ίδιο και το επιτελείο του και ο μοναδικός παίχτης που ίσως να μην τον ήθελε στην ομάδα του ήταν ο Halperin. Και είδαμε αν είχε και γι' αυτό δίκιο ή άδικο...