Μετά την ήττα στο παιχνίδι της πρεμιέρας στη Βοστόνη, οι Heat έχουν τρεις (3) συνεχόμενες νίκες. Και τι νίκες! Όλες με εμφατικό τρόπο. Δύο με αδύναμους αντιπάλους, αλλά εκτός έδρας, και μία στο εντός έδρας τοπικό ντέρμπι της Florida εναντίον των Orlando Magic. Έχοντας παρακολουθήσει και τους τέσσερις (4) αγώνες των Heat μέχρι στιγμής διαπίστωσα κάποια πραγματάκια που θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Καταρχήν, όλος ο κόσμος περιμένει από το Μαϊάμι να νικήσει. Και όχι απλώς να νικήσει, αλλά να νικήσει με στυλ, χάρη και φινέτσα. Μέχρι στιγμής η πίεση της προσδοκίας του τίτλου από τον κόσμο δε δείχνει να τους έχει επηρεάσει, εκτός από τον αγώνα στη Βοστόνη, που ήταν και ο πρώτος τους. Μετά όμως το κάζο (;) της πρεμιέρας, έβαλαν το κεφάλι κάτω, σοβαρεύτηκαν και ήρθαν τα επιτυχή αποτελέσματα. Και οι τρεις νίκες τους ήταν απόρροια της καταπληκτικής άμυνάς τους, η οποία με τη σειρά της είναι απόρροια της εκρηκτικότητας και της ταχύτητας που διαθέτουν οι παίχτες της ομάδας. Κάπως έτσι ήρθαν αρκετά κλεψίματα και εύκολοι πόντοι στον αιφνιδιασμό, με καταπληκτικά καρφώματα. Με λίγα λόγια οι Heat αυτή τη στιγμή προσφέρουν "άρτον και θέαμα".
Βέβαια ελλείψεις υπάρχουν. Η πιο κραυγαλέα είναι η απουσία ενός δυναμικού center. Ο Joel Anthony φαντάζει πολύ λίγος στα μάτια μου και ο Big Z είναι μεγάλος ηλικιακά και τα πόδια δεν ακολουθούν στην άμυνα. Βέβαια ο Zydrunas διαθέτει ποιότητα στον επιθετικό τομέα. Αλλά ποιος θα τα βάλει με τους κορυφαίους center του πρωταθλήματος όταν έρθουν τα δύσκολα και τα κρίσιμα; Η αλήθεια είναι πως απέναντι στον απίστευτα βελτιωμένο Dwight Howard τα έβγαλαν πέρα, αλλά αυτό συνέβη γιατί ο θηριώδης center του Orlando υπέπεσε σε πολλά φάουλ. Τι θα γίνει όμως όταν απέναντί τους βρουν τον Pau Gasol και τον Andrew Bynum των Lakers; Τους O'Neal, τον Perkins και τον Big Baby της Βοστόνης; Τον Superman χωρίς φάουλ; Η μόνη λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι να προσπαθήσουν να φορτώσουν με φάουλ όλους αυτούς, χάρη στις πολλές διεισδύσεις των Wade και James. Εναλλακτικό σχέδιο όμως υπάρχει;
Και ήρθε η ώρα να γράψω για τον τεράστιο Lebron James. Τον άνθρωπο που χαίρεσαι να βλέπεις να παίζει μπάσκετ. Για μένα είναι ο καλύτερος παίχτης μπάσκετ στον πλανήτη αυτή τη στιγμή με διαφορά από το δεύτερο. Ο Lebron δείχνει να έχει αποδεχθεί ότι πήγε στην ομάδα του Flash και ότι θα πρέπει το "εγώ" του να είναι κάτω από αυτό του Wade. Και αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει τόσο σπουδαίο. Το πάθος του για τη νίκη, με την έννοια που εισήχθη από τον Magic και τον Bird στα 80's. Γι' αυτό το λόγο τον είδαμε να παίζει άσσος αρκετή ώρα και να οργανώνει το επιθετικό παιχνίδι των Heat με μαεστρία. Ένας playmaker με ύψος 2,03 μέτρα. Τον είδαμε να σκοράρει όταν πρέπει και να πασάρει την κατάλληλη στιγμή. Το παιχνίδι του αυτή τη στιγμή το διακατέχει σοβαρότητα και ανιδιοτέλεια. Και κλείνοντας το κεφάλαιο James, θα δανειστώ την ατάκα του Sir Charles Barkley που είπε για τον κορυφαίο όλων των εποχών Michael Air Jordan, μιας και πιστεύω ότι ταιριάζει και για τον Lebron. "Πολλοί παίχτες έχουν τη δύναμή του, αλλά όχι την ταχύτητά του. Επίσης πολλοί παίχτες είναι το ίδιο ταχείς με αυτόν, αλλά όχι τόσο δυνατοί όσο αυτός. Ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι που τον κάνει τόσο σπουδαίο".
Εν κατακλείδι, θα είναι μια ενδιαφέρον η φετινή χρονιά για τους Heat. Η επιστροφή του Mike Miller στα παρκέ το Γενάρη, θα δώσει κι άλλους χώρους στους μπουκαδόρους Wade και James, λόγω του πολύ καλού περιφερικού του σουτ και η αγωνιστική άνοδος του Bosh θα δώσει μεγαλύτερη διάσταση στο low post παιχνίδι των Heat. The Heat is on, αδέρφια !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου