Για αρχή ας πάρουμε τις δικές μας ομάδες. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός δεν εντυπωσίασαν με τις εμφανίσεις τους, αλλά τελικά κατάφεραν τον πρωταρχικό τους στόχο. Να τερματίσουν στην πρώτη θέση του ομίλου τους, κι έτσι να έχουν όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκή κλήρωση. Τώρα πόσο ευνοϊκή θα είναι με την Μπαρτσελόνα να τερματίζει τρίτη στο δικό της όμιλο και να είναι πιθανή τους αντίπαλος, είναι άλλο θέμα.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην έπαιξε μπάσκετ επιπέδου, αλλά έδειξε χαρακτήρα και στόφα νικητή στα δύσκολα. Και αυτό είναι σπουδαίο για μια ομάδα. Οι πολλοί τραυματισμοί δεν άφησαν την ομάδα να παίξει κανέναν αγώνα πλήρης. Αυτό συνετέλεσε αρνητικά στο δέσιμο που πρέπει να αποκτήσουν οι πράσινοι. Μην ξεχνάτε ότι ο Παναθηναϊκός έχασε αρκετούς σημαντικούς παίχτες φέτος και τους αντικατέστησε με ακόμα περισσότερους. Άρα θέλει χρόνο οι νέοι παίχτες να καταλάβουν τι θέλει από αυτούς ο coach Obradovic και να βρουν το ρόλο τους στην ομάδα. Και με τους τραυματισμούς αυτό το πράγμα όλο και γίνεται δυσκολότερο. Βέβαια από την άλλη, παίχτες που μπορεί να μην ήταν στο rotation να παίζουν περισσότερο και να αποδείξουν την ικανότητά τους. Το μόνο που κρατάω προσωπικά από αυτόν τον πρώτο γύρο είναι ο απολαυστικός Δημήτρης Διαμαντίδης. Κάνει μακράν την καλύτερη χρονιά του στην Euroleague και σε κάθε αγώνα μας προσφέρει και μια συγκλονιστική εμφάνιση.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, τώρα, επικρατεί μάλλον προβληματισμός. Η ομάδα έδειξε διάφορα πρόσωπα. Άλλοτε καλό, άλλοτε κακό και άλλοτε αδιάφορο. Αδυναμία να νικήσει εκτός έδρας ακόμα και την αδύναμη Μπρόζε. Το τελευταίο ματς με την Ρόμα έμοιαζε με αγγαρεία και άλλα πολλά και ωραία που κάνουν τον coach Ivkovic, το επιτελείο του και τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να προβληματίζονται και να μην ξέρουν τι να πουν. Ένα θέμα πάντως που εντόπισε ο Σέρβος προπονητής, ήταν η συνύπαρξη στην ίδια πεντάδα του Σπανούλη και του Teodosic. Οι δύο πολυτάλαντοι guard των Πειραιωτών θέλουν και οι δύο την μπάλα στα χέρια τους για να δημιουργήσουν. Κι επειδή ο Ντούντα κατάλαβε πως δε γίνεται να τους κόψει την μπάλα στη μέση, αποφάσισε να δώσει στον καθένα από μία. Και αυτό δε θα συνέβαινε όντας και οι δύο στην ίδια πεντάδα. Έτσι το ρόλο του διαμεσολαβητή ανέλαβε ο Παπαλουκάς και έτσι ο Ολυμπιακός δείχνει να βαδίζει σιγά σιγά σε σωστό δρόμο. Αρκεί να αρχίσουν να συμπεριφέρονται κάποιοι παίχτες περισσότερο σαν επαγγελματίες και λιγότερο σαν παιδάκια.
Από κει και ύστερα, εντυπωσίασαν θετικά με την επίδοσή τους οι Σιένα, Φενέρμπαχτσε-Ουλκέρ και Ολίμπια Λουμπλιάνας, Οι Ιταλοί κατάφεραν μετά από μια μέτρια χρονιά γι' αυτόυς, που ήταν η περσινή, να ορθοποδήσουν και να κατακτήσουν την πρώτη θέση του 3ου ομίλου παίζοντας όμορφο μπάσκετ. Οι Τούρκοι κατάφεραν να τερματίσουν στη δεύτερη θέση του ίδιου ομίλου έχοντας σταθερή απόδοση σε όλα τα παιχνίδια τους (πράγμα πραγματικά απίστευτο για Τούρκικη ομάδα) και να έχουν το μεγαλύτερο μέσο όρο εισιτηρίων στην Euroleague (από εκεί που είχαν μόλις 1440 εισιτήρια μέσο όρο στο επίσης μεγάλο Αμπντί Ιπεχτσι, αλλά όχι νεόδμητο σαν το Σινάν Ερντέμ). Η ομάδα από τη Σλοβενία εξέπληξε τους πάντες με την απόδοσή της και με την κατάληψη της δεύτερης θέσης στον 4ο όμιλο, πίσω από τον Παναθηναϊκό. Είναι επίσης και η δεύτερη σε μέσο όρο εισιτηρίων, με 11.825 εισιτήρια ανά αγώνα.
Κάποιες ομάδες όμως εντυπωσίασαν αρνητικά.Και δεν ήταν άλλες από τις δύο εκπροσώπους της Ρωσίας, την Τσιμπόνα και την Προκόμ. Ας ξεκινήσουμε όμως με την ομάδα της Κροατίας. Η Τσιμπόνα ισοφάρισε το χειρότερο ρεκόρ νικών-ηττών σε μια χρονιά. Δηλαδή καμιά νίκη και όλο ήττες. Δέκα ήττες πραγματοποίησε στην πρώτη φάση, με μέσο όρο διαφοράς τους 18 πόντους. Εδώ να πούμε ότι το χειρότερο ρεκόρ όλων των εποχών το έχουν οι London Towers με ρεκόρ 0-14. Οι ρωσικές ομάδες απογοήτευσαν πραγματικά. Άλλη μια απόδειξη πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία και του ότι ο Βουγιόσεβιτς μακριά από τη Σερβία είναι άκακο αρνάκι. Τέλος η ομάδα από την Πολωνία δεν κατάφερε να εξαργυρώσει την πολλή καλή περσινή της παρουσία, όπου και έφτασε στους 8 της διοργάνωσης.
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να κάνουμε για το Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Είναι ο παίχτης που είπα ότι θα λήψη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλον στον Ολυμπιακό. Και με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του με επιβεβαιώνει κάθε στιγμή. Αντί του Big Sofo έχουμε και χαιρόμαστε τον τυρανόσαυρο Nesterovic. Μόνο ένα κακό παιχνίδι είχε στους δέκα αυτούς πρώτους αγώνες. Τα στατιστικά του είναι εκπληκτικά. Σε 22 λεπτά πετυχαίνει 13,6 πόντους, παίρνει 4.8 ριμπάουντ, έχει 1 ασίστ και ένα κλέψιμο μέσο όρο. Σουτάρει με 56% στα δίποντα και 70% στις βολές. Και εκτός όλων αυτών, είναι και στα καλύτερα κιλά της καριέρας του. Είδατε τι γίνεται αν δεν υπάρχουν νυχτερινά περπατήματα;
Υποσχεθήκαμε στην αρχή ότι θα πούμε και τους ομίλους του Top 16. Όχι, μαντικές ικανότητες δεν έχω, ούτε κληρονομικό χάρισμα, όπως λένε τα μέντιουμ. Απλά η Euroleague έχει δύο βασικούς κανόνες γι' αυτή την κλήρωση. Πρώτον να μην συναντηθούν ομάδες από τον ίδιο όμιλο και μετά να μην συναντηθούν ομάδες από την ίδια χώρα. Βέβαια θα ρωτήσετε, τι θα γίνει με τις πέντε (5) Ισπανικές ομάδες; Πως θα χωρέσουν σε τέσσερις (4) ομίλους χωρίς να διασταυρωθεί καμία τους; Αυτό είναι ένα άλυτο μαθηματικό μυστήριο και γι' αυτό σε έναν όμιλο θα συμπέσουν δύο. Όχι όμως παραπάνω. Έτσι σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες δημιουργούνται τέσσερα απαράβατα ζευγάρια.
Αυτά της Μπαρτσελόνας με την Ολίμπια Λουμπλιάνα (ας το βαφτίσουμε αυθαίρετα όμιλο Α), Φενερ-Ουλκέρ με Μάλαγα (όμιλος Β), Ρεάλ με Ζαλγκίρις (όμιλος Γ) και Κάχα Λαμποράλ με Εφές (όμιλος Δ). Με αυτό τον τρόπο διώξαμε τους 2ους και 3ους της πρώτης φάσης. Έχουμε να διανέμουμε τώρα τους πρώτους και τους τέταρτους.
Στον όμιλο Α μπορεί να πάει είτε ο Ολυμπιακός, είτε η Μακάμπι.
Στον όμιλο Β μπορεί να Πάει είτε ο Παναθηναϊκός, είτε η Μακάμπι.
Στον όμιλο Γ μπορεί να κληρωθεί είτε Ο Παναθηναϊκός, είτε η Σιένα.
Στον όμιλο Δ μπορεί να κληρωθεί είτε ο Ολυμπιακός, είτε η Σιένα.
Τελειώσαμε και με τους πρώτους. Μας μένουν τώρα οι τέταρτοι. Έτσι έχουμε:
Όμιλος Α: Ρόμα ή Παρτιζάν
Όμιλος Β: Βαλένθια ή Παρτιζάν
Όμιλος Γ: Βαλένθια ή Λιέτουβος (είναι μάλλον αδόκιμο μιας και είναι ο όμιλος της Ζαλγκίρις, αλλά θα δούμε αν έχει η κληρωτίδα κέφια)
Όμιλος Δ: Λιετουβος ή Ρόμα
Πιο λιανά δε θα μπορούσα να τα γράψω (πιστεύω). Ελπίζω να τα πούμε σύντομα ξανά και η κλήρωση να με δικαιώσει. Άντε και με δύο ελληνικές ομάδες και φέτος στη Βαρκελώνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου