Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ολυμπιακός των ρεκόρ, Παναθηναϊκός των λυγμών.


Ο Ολυμπιακός φέτος σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και ο Παναθηναϊκός ακόμα προσπαθεί να βρει χημεία. Αν και πριν αρχίσει η χρονιά οι πράσινοι φαίνονταν να είναι πιο μπροστά από τον εσωτερικό ανταγωνιστή τους, οι πρώτες βδομάδες μας έχουν δείξει άλλα.


Ενώ οι πρωταθλητές Ελλάδος έβαλαν κάποιες πινελιές στο ρόστερ τους, οι ερυθρόλευκοι άλλαξαν το μισό τους ρόστερ. Όλη η front line άλλαξε, με εξαίρεση τον παραμένοντα Πρίντεζη. Κι όμως ο Ολυμπιακός δείχνει σπάνιο χαρακτήρα στα παιχνίδια του και μην παίζοντας μπάσκετ αξιώσεων καταφέρνει να νικάει.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη προσπαθεί ακόμα να βρει χημεία και δυσκολεύεται να νικήσει. Οι δικαιολογίες πολλές. Ο Lasme ήταν τραυματίας 4 μήνες το καλοκαίρι, ο Ukic έπαιζε τραυματίας μετά το Ευρωμπάσκετ, το ίδιο και  ο Μαυροκεφαλίδης και ο Διαμαντίδης να είναι ντεφορμέ για μεγάλο διάστημα, κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει


Και ο coach των πρασίνων δεν είναι όμως άμοιρος ευθυνών. Στο δεύτερο ημίχρονο των αγώνων της Euroleague, το rotation σφίγγει υπερβολικά. Το πολύ εφτά (7) παίκτες προσπαθούν να τραβήξουν το κουπί και οι υπόλοιποι παρακολουθούν από τον πάγκο ανήμποροι να βοηθήσουν. Διαμαντίδης, Ukic, Μπράμος, Παππάς, Maciulis, Lasme, Gist και μερικές φορές ο Φώτσης είναι οι κατά κανόνα παίκτες του 2ου ημιχρόνου. Χθες δεν έπαιξε ο Παπάς και τη θέση του την πήρε ο Curry. 



Ο Πεδουλάκης δείχνει να μην εμπιστεύεται τους νέους παίκτες της ομάδας του, με εξαίρεση τον Παππά. Θα πρέπει οι νέοι παίκτες να πάρουν πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα και το rotation να ανοίξει, γιατί η σεζόν είναι μεγάλη και οι αγώνες πολλοί. Ο Διαμαντίδης αν συνεχίσει να παίζει σε τέτοιους ρυθμούς, δεν θα αντέξει για πολύ ακόμη. Ο Lasme ξανατραυματίστηκε. Το ίδιο και ο Ukic. Η καταπόνηση αρχίζει να φαίνεται και καλό θα ήταν κάποιοι παίκτες να πάρουν κάποιες ανάσες για να μπορέσουν να είναι φρέσκοι για το top-16.



Πέρα όμως από την μην εμπιστοσύνη στους καινούργιους παίκτες, ο Άρτζι δείχνει να μην έχει plan B. Η ομάδα ζει και πεθαίνει από το τρίποντο. Μπαίνουν τα τριποντάκια; Έχει καλώς. Δεν μπαίνουν; Χάνουμε και κυνηγάμε την αντίπαλο ομάδα. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά των δύο αιωνίων αυτή τη στιγμή. Ο Ολυμπιακός κατάφερε και κέρδιζε με τον Σπανούλη να μην είναι καλός και καταλυτικός στο παιχνίδι του. Ο Παναθηναϊκός ψάχνει το Διαμαντίδη παντού. Και ο Μήτσος δεν είναι πλέον 25 χρονών. Πάτησε τα 33 και η κόπωση πλέον είναι εμφανής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου